Ataşehir Mutlu Son

Ataşehir Mutlu Son Önceden öpüşmüştü, bir adamın organını dudaklarına değdirmişti fakat hiç dişiliğinin en mahrem yerine birini bu kadar yaklaştırmamıştı. Bundan önce kıymetini fark etmediği bir yerine, büyük bir kıymet verilmişti ve ilk kez ona alıcı gaslıyle bakan birinin karşısındaydı. Mine kendini farklı ve özel hissetmek istemişti. Küçük organına ve klitorisine değen dil darbeleri, minik öpücükler hoşuna gitmişti. Beraber olduğu erkeğin parmağını dişiliğinin minik deliğine sokmaya kalkışmasıyla irkilmişti.

“Bilmiyor musun? Ben bakireyim daha.” Genç delikanlı parmağını çekmişti, bir taraftan da, “Merak etme bir şey yapmayacağım. Bekâretin geride, bir tek ucunu değdirmek isterim,” diyerek erkekliğini Mine’nin el değmemiş dişilik meyvesine sürtmeye başlamıştı. Mine hem karşı geçirmek istemiş bununla birlikte yapamamıştı. Fakat bir yerden sonra canının acıdığını hissederek kendini geriye çekmişti. O vakasın ertesi günü bu yaşadıklarını tüm samimiyetiyle kız arkadaşlarına anlatmıştı. İşte bu vaka ilk kere bir jinekoloğa gitmesine vesile olmuştu.

Ataşehir Mutlu Son

Ataşehir Mutlu Son Kız dostları Mine’nin bekâretini kaybedip kaybetmediğini merak etmişlerdi. Bu meraklarını gidermek için ondan habersiz randevu almışlardı. Kız dosttarı kendilerince büyük bir iyilik yapıyordu Mineye. Doktor erkekti. Mine ilk ve son kere bir adam jinekoloğa o süre görünmüştü. Belki de sonraki yıllarda bir totem gibi tekrar erkek jinekoloğa gitmemişti. Hekim kendisine bekâret zarının durduğunu sadece üzerinde bir çentik bulunduğunu söylemişti. Bir ihtimal bir dahaki ilişkide kanayabilirdi ama kanamama ihtimali de vardı. Mine de bunları aynen kızlara iletmişti. Kızlar bu durumdan fazla endişelenmişti sanki. Mine ise bunu hiç önemsemedi. Artık bu zamanda bu şekilde şeylere takılmamak gerekiyordu.

Ertesi gün dört kız arkadaşı da toplanıp onu çağırmıştı. Onu aldıkları ortak bir kararı açıklamak üzere kenara çekmişlerdi. “Hep birlikte karar verdik ve artık seninle arkadaşlığımızı bir süre kesmeye karar verdik. Sen bekâretini yitirmişsin. Ailemiz bunu öğrenirse seninle arkadaşlık ettiğimiz için bize kızar. Hem ek olarak bu da sana bir ders olsun.” Söylemiş oldukları aynen buydu. Mine hiçbir anlam verememişti bu olanlara. O günden sonra da hiç yakın kız arkadaşı olmadı. O yaz günü tek başına bırakılmıştı Mine. Aslında bu onun için yeni başlangıçların ilk adımı olmuştu.